Dwukilometrowy odcinek rzeki do wsi Krutyń jest uważany za jeden z najpiękniejszych na całym szlaku. Wartki nurt niesie nas wśród okazałych drzew, zaś woda bardzo czysta o małej głębokości stwarza możliwość podglądania ryb. Stałym elementem krajobrazu są tu także łódki tzw. pychówki, przewożące turystów w górę i w dół rzeki. Kilkaset metrów dalej most i główne zabudowania wsi Krutyń. Założona w XV w, jest obecnie najbardziej znaną na szlaku Krutyni. Z miejscowości tej pochodził Karol Małłek (1898-1969), działacz mazurski, pisarz i folklorysta. W Krutyni znajduje się również siedziba Zarządu Mazurskiego Parku Krajobrazowego. Rzeka na dalszym odcinku nie zmienia swojego charakteru, koryto jest dosyć szerokie z licznymi piaszczystymi wysepkami. Po około 2 km rzeka zwalnia swój bieg, ponieważ dopływamy do rozlewiska tamy młyńskiej w Krutyńskim Piecku. Dopływamy do prawego brzegu, czeka nas tu 50 m przenoska. Na dalszym odcinku momentami pojawia się szybszy nurt, oraz kamieniste mielizny. Stopniowo jednak rzeka zwalnia bieg i zmienia swój charakter. Brzegi stają się niskie, porośnięte trzcinami i roślinnością wodną. Most drogowy we wsi Rosocha. Po prawej mały bar. Na dalszym odcinku rzeka silniej meandruje, mijamy kilka pól namiotowych oraz barów. Po prawej stronie słabo widoczne, zarośnięte trzciną, ujście wąskiej 800 m strugi łączącej Krutynię z jez. Duś. Mając więcej czasu warto jest wpłynąć na jezioro, gdyż na jego lewym brzegu znajduje się klasztor założony przez staroobrzędowców, którego zwiedzenie może być dodatkową atrakcją spływu. Dalej rzeka płynie wśród łąk i pojedynczych gospodarstw, woda nadal bardzo czysta z bogatą roślinnością, która miejscami może utrudniać wiosłowanie. Po około 3 km docieramy do mostu w Ukcie wysiadamy przed nim na prawym brzegu.